Ólifnaður

Naglinn er víst breyskur eins og aðrir dauðlegir menn.

Eftir að hafa verið allsgáð og akandi í tvo mánuði lét Naglinn freistast á laugardag út af braut hollustu og hreystis og fórnaði heilbrigðum lífsstíl á altari Bakkusar. 

Afleiðingar þeirrar iðju voru bæði sálrænar og líkamlegar.

Löngun í einhvern óbjóð gerði óþægilega vart við sig á sunnudag og var því fjárfest í flatböku sem var hesthúsað á 0.1 sek, ásamt ís og súkkulaði og herlegheitunum síðan skolað niður með fjórum tegundum af E-efnum í svörtum vökva . 

Samviskubit á stærð við Rússland yfir óhóflegum hitaeiningafjölda og ólifnaði liggur því eins og mara á hugsunum Naglans. 

Ég var líka óþægilega minnt á að hægt hefur á starfsemi lifrarinnar síðan hér í denn þegar maður vaknaði eins og nýsleginn túskildingur eftir tjúttið.  Þau voru því þung skrefin sem tekin voru á skíðavélinni á mánudagsmorgun og það var ekki fyrr en seinnipart mánudags að dauðaþreytan og dúndrandi hausverkurinn liðu hjá.  Það er nú ekki alveg eðlilegt að ein kvöldstund af skemmtun kosti tveggja daga þjáningu

Ég get því með sanni sagt að djamm í borg óttans fram eftir morgni er engan veginn minn tebolli. 

Ég höndla bara engan veginn svefnleysið sem fylgir eða það hörmungarástand sem timburmenn eru.  

Enda er slík iðja ekki ástunduð nema á nokkurra mánaða fresti þegar ég er búin að gleyma hvaða viðbjóður fylgir þessum ósóma.  Já, maður lærir víst seint .

 

Athugasemdir

[Ingunn (IP-tala skráð) 10.7.2007 kl. 09:26]

Ohhhh....ég elska svona daga....ekki þar sem maður er nær dauða en lífi sökum timburmanna (enda fer lítið fyrir því þessa mánuðina)... heldur þegar maður splæsir á sig pizzu eða einhverju álíka djúsí og kýlir vömbina svo um munar og fær sér ískalt sykrað gos með í lítravís ...mmmmmmmmmm maður verður bara svangur af öllu þessu tali

[Bjarney Bjarnadóttir, 10.7.2007 kl. 10:40]

vá hvað ég er sammála þér! Þetta er ekki þess virði fyrir 2-4 klukkutíma af skemmtun! Og ég er líka eins og þú, ca. einu sinni á ári finnst mér ógeðslega góð hugmynd að fá mér í glas, en sú reynsla heldur mér edrú allavegna ár í viðbót!! Og eftir hvert einasta djamm hlakka ég til eftir tvær vikur þegar svefninn er kominn í réttar skorður, vöðvastarfsemin er eðlileg, og bumban eftir sukkið hjöðnuð! Úff ég verð sko ekki svöng við að lesa þetta, ég finn bara þjáninguna með þér!! hahah vá skrýtið að fólk segi manni reglulega að maður sé klikkaður (geri ráð fyrir að þú fáir að heyra það líka erum í svipuðum pakka)

[Ragnhildur Þórðardóttir, 10.7.2007 kl. 11:11]

Ingunn, mér verður bara flökurt þegar ég hugsa um pizzu núna .  Bara haframjöl og kjúlli á diskinn minn í dag.

Nei Bjarney, þetta er sko ekki þess virði og tekur marga daga að jafna sig.  Skrokkurinn greyið sem fær alltaf nóg af vatni, látinn svitna og púla og fær sinn 8 tíma svefn alla daga er svo allt í einu þurrkaður upp með víndrykkju, fær 2-3 tíma svefn og eina hreyfingin er að teygja sig í fjarstýringuna og pizzusneið.  Ojj bara!! Eins og ég er búin að segja milljón sinnum síðustu tvo daga... ég drekk ekki aftur í bráð.

[Svandís Rós, 10.7.2007 kl. 12:28]

Hehe, gæti ekki verið meira sammála. Stöku rauðvínsglas þoli ég en bjór fer ekki inn fyrir mínar varir (þó mér þyki hann góður) því ég verð svo skvöbbuð af bjórnum en rauðvínið rennur ljúflega niður

Svefn og rútína er fyrir öllu... + að það er líka miiiiiklu ódýrara að vera í ræktinni heldur en á djamminu! 

[Óla Maja (IP-tala skráð) 10.7.2007 kl. 13:15]

Ég verð að viðurkenna að hafa svipaða sögu að segja  Fór líka á djammið á laugardagsnóttina og þvílík vanlíðan sem fylgir þessari vitleysu  Ég var samt svo heppin að hafa ekki tækifæri til að loka mig inni með fjarstýringuna og pizzapöntun var ekki möguleg - sem betur fer.. Ég var "neydd" til útiveru allan sunnudaginn og þó mér liði frekar illa þá held ég að það hafi gert mér alveg rosalega gott. Eins og þú segir þá fann ég samt rosalega fyrir slappleikanum og þrekleysinu fram á mánudaginn líka. Mér varð hugsað til þín og fyrri pistils "Öl er böl" og var einmitt að hugsa um það hvað maður væri agalega fljótur að gleyma  

[Ragnhildur Þórðardóttir, 10.7.2007 kl. 13:20]

Já Óla Maja, maður gleymir því alltof fljótt hvað það er ógeðslegt ástand að vera timbraður og lætur freistast í hita augnabliksins án þess að hugsa um afleiðingar drykkjunnar.  Mér finnst einmitt fínt eins og Svandísi að fá mér einstaka rauðvínsglas með mat af og til and that's it.  Fleiri lítrar af hvítvíni og síðan eitthvað sull á börunum er bara of mikið fyrir mig.  Verð bara að sætta mig við að dagar mínir sem drykkjubolti eru löngu liðnir í aldanna skaut.  Það er líka miklu skemmtilegra að vera hress og kátur um helgar og vakna á sunnudagsmorgni án þess að óska sjálfum sér skjótum dauðdaga.