Þú ert það sem þú borðar

Það er engin tilviljun að af þeim sem Naglinn hefur aðstoðað með að breyta útliti líkama síns, eru það þeir sem hafa verið duglegastir í mataræðinu sem hafa náð lang bestum árangri.

Hið sama gildir um þá fjölmörgu sem Naglinn hefur lesið um í tímaritum og á netinu og hafa náð eftirtektarverðum árangri. Undantekningarlaust hefur þetta fólk náð markmiðum sínum með skotheldu mataræði í bland við gott æfingaprógramm.

Það er alltof hátt hlutfall af ræktarmeðlimum sem halda að allt snúist um æfingarnar.
Vissulega er mikilvægt að æfa en mataræðið er enn mikilvægari breyta. Hægt er að skipta mataræði, hreyfingu og hvíld upp í hlutfall af árangri, þar sem mataræðið er 80% og hreyfingin 20%. Þú ert ekki að gera heilsunni, þrekinu eða útlitinu neinn greiða með því að troða óhollustu í þig 2-3 daga í viku.
Það er vonlaust að ætla að bæta fyrir slíkar átveislur með hreyfingu.

Alltof margir telja sig borða hollt en lauma upp í sig kexkökum og súkkulaðimolum í kaffitímanum, þamba gos á kvöldin og sleppa sér svo um helgar í sukkinu. Það er enginn að sega að þú þurfir að japla á brokkolí allan ársins hring til að vera “fitt” og hraustur. Við þurfum öll að smjatta á pizzu, súkkulaði og dreypa á rauðvíni eða gosi af og til og það er í góðu lagi að leyfa sér slíkan munað.
En það er ekki lengur hægt að tala um munað, heldur svindl og sukk þegar slíkur matur er farinn að teygja sig langt út fyrir 1-2 máltíðir á viku. Þegar jafnvel heilu dagarnir orðnir undirlagðir af sukki þá er það ekki vigtin sem er með mótþróaþrjóskuröskun heldur eru það matarvenjurnar sem koma í veg fyrir fitutap og/eða vöðvastækkun og útlitið breytist lítið sem ekkert.

Það er vissulega hægt að halda sér í skefjum með því að æfa en sé markmiðið að breyta útliti sínu til hins betra, hvort sem það er að missa fitu og/eða bæta á sig vöðvum, er ekki nóg að mæta bara í ræktina, við þurfum að standa okkur við matarborðið líka.

Athugasemdir

[Nanna (IP-tala skráð) 29.6.2008 kl. 19:18]

Ég er svo sammála þér! Í mínum huga þarf algjöra lífstílsbreytingu til þess að halda sér fitt!  Borða rétt, æfa rétt, sofa nóg og hugsa vel um líkama og sál!  Það er allt í lagi að leyfa sér eitthvað stundum, en það er nú bara einu sinni svo að þegar maður gerir það líður manni bara ekkert betur á eftir!

[Snjólaug (IP-tala skráð) 29.6.2008 kl. 20:59]

Takk fyrir þetta! Ég er búin að vera lasin í viku og þegar maður er veikur þá má maður  en það er erfitt að hætta! Gott að fá svona búst fyrir nýja viku

[Ragnhildur Þórðardóttir, 30.6.2008 kl. 11:40]

Nanna! Nákvæmlega, þetta snýst allt um lífsstíl, að vera hollur alla daga og allar nætur.  Svo sukkar maður auðvitað pínu inn á milli til að halda sönsum, en eftirvæntingin eftir sukkinu er oft meira spennandi en aðgerðin sjálf, svo ekki sé talað um afleiðingarnar .

Snjólaug!  Gott að þér er batnað.  Ekki spurning að koma sér á beinu brautina aftur.  Gangi þér vel!

[Kristín (IP-tala skráð) 30.6.2008 kl. 16:17]

Þetta er örugglega alveg rétt hjá þér Ragga. Ég hef verið massíft dugleg í ræktinni, mætt alveg 5-6 sinnum í viku, en leyft mér að sukka ansi vel. Enda er það þannig að það hefur tekið mjöööög langan tíma að sjá breytingu á líkamanum. En ég verð að segja að mér finnst mun erfiðara að breyta mataræðinu heldur en að taka sig á í hreyfingunni. Það er svo oft í hugsunarleysi að maður grípur kex með kaffinu eða gos á kvöldin. Einhver góð ráð til að venja sig af þessum ósið?

[Ragnhildur Þórðardóttir, 1.7.2008 kl. 09:04]

Blessuð Kristín!  Frábært að heyra hvað þú ert dugleg í ræktinni.  Mataræðið skiptir alveg rosalega miklu máli ef ætlunin er að skafa af sér og bæta við vöðvum.  Eina ráðið sem ég hef er að þú hugsir um hversu mikið þig langar til að breyta útlitinu.  Er sú löngun sterkari en löngunin í þessa kexköku í kaffinu?  Vilji er allt sem þarf, sterkur vilji elur af sér sjálfsaga og skipulagningu.  Vertu alltaf tilbúin með hollan bita svo þú freistist ekki í samlokur, kökur og kex.

"Nothing tastes as good as looking good does."

[Ásta Kristín Norrman, 7.7.2008 kl. 15:54]

Sæl Ragnhildur og takk fyrir fróðlega og góða síðu. Ég er ein þeirra sem er búin að eyðileggja brennsluna með matarkúrum. Síðastliðin 10 ár hef ég stundað mismunandi átaksnámskeið, oftast undir stjórn fólks sem telur sig vita hvað það er að tala um. ég hef borðað frá 1000 - 1300 kcal á dag og æft stíft. Gengið vel í nokkrar vikur, en dottið svo í nammigryfjuna og legið þar nokkra daga og uppí vikur. Ég hef þó alla tíð verið dugleg í ræktinni. Ég fékk því sjokk þegar ég fór í fitubrennslumælingu í vor og sá að ég lá langt undir í vöðvamassa þrátt fyrir að ég æfði nokkuð vel. ég varð svo reið, að ég ákvað að strunta í allt sem hét aðhald í mat og borðaði það sem mig datt í hug í 1 mánuð. á þeim tíma missti ég þó 0,6 kg fitu og bætti á mig tæpum 2 kílóum af vöðvum. Eg hef haldið þessu áfram undanfarið, ég hef að vísu ekki fitumælt mig aftur, en ég finn að ég er farin að bæta á mig fitu aftur. Mig langar ekki til að fara útí kaloríutalningu aftur, en veit ekki nema ég verði að gera það.

Mér finnst vanta mikið ráðleggingar sem er eitthvað vit í. Ég veit til dæmis með mig, að ef ég borða 1300 kcal á dag og æfi eins stíft og ég geri, þá missi ég vöðva. ég æfi á hverjum degi. tek body pump x4 í viku, body balance x 2, body jam x 1, to the core x 3, spinning x 4. Ætti ekki að vera nóg fyrir mig að bara borða hollan mat og forðast hröð kolvetni?