Flókið líf

 

Flókin kolvetni eru bensínið okkar. 

Hvenær þurfum við bensín á skrokkinn?  Það gildir það sama um skrokkinn eins og bílinn. 

Við þurfum bensín þegar tankurinn er tómur, sem er á morgnana þegar við vöknum og kolvetnabirgðirnar eru galtómar. 

Við þurfum líka bensín þegar bíllinn er hreyfður, sem er þegar við æfum og við notum kolvetnin til að knýja okkur áfram í átökunum.

Þegar bílnum er lagt í bílastæði líkt og þegar við sitjum fyrir framan tölvuna í vinnunni er ekki eins mikil þörf á bensíni.  Eins á kvöldin þegar athöfnum dagsins er lokið og við erum aðallega að horfa á fréttir, brjóta saman þvott og svo á leiðinni í háttinn, þá er ekki mikil þörf á bensíni.

Því ættum við að tímasetja inntöku á flóknum kolvetnum fyrripart dagsins og síðan í kringum æfingarnar.  Til dæmis borða hafragraut í morgunmat, með prótíngjafa (egg, prótínsjeik). Síðan 1-2 tímum fyrir lyftingar að fá sér máltíð með prótíngjafa (kjúklingi, fiski, eggjum, mögru kjöti) og flóknum kolvetnum (hýðishrísgrjónum, sætri kartöflu, haframjöli, heilhveitpasta). 

Eftir lyftingar er síðan mikilvægt að fá sér einföld kolvetni til að fylla sem fyrst á bensínbirgðirnar sem tæmdust á æfingu.

Linur Nagli

Það hefur áður komið fram hér á síðunni að öl er böl enda örsjaldan sem Naglinn teygar mjöðinn.
Það var þó gert á gamlárskvöld og galeiðan stunduð langt fram á nýársdagsmorgun.
Mataræði nýársdags verður ekki rætt hér, því Naglinn er á fullu að bæla þann dag og allar sjö billjón kaloríurnar niður í undirmeðvitundina.

Djammið, sykurinn, svefnleysið og ólifnaðurinn sagði líka aldeilis til sín í ræktinni í dag.

Brennslan í morgun fer í sögubækurnar sem sú slappasta og frammistaðan á brjóst-æfingu seinnipartinn var vægast sagt ömurleg.
Reyndar svo ömurleg að Naglinn upplifði martröð hvers lyftingamanns.
Átti ekki séns í síðasta repsið í bekkpressunni og enginn að spotta.
Með stöngina boraða ofan í nýársbumbuna lá Naglinn eins og hvalur á þurru landi og gat sig hvergi hrært og lítið andað.
Maðurinn í bekknum við hliðina miskunnaði sig yfir Naglann og bjargaði frá ótímabærum dauðdaga.

Blóðrauð af skömm og súrefnisskorti reyndi Naglinn að afsaka sig við manninn en skömmin var samt á stærð við Síberíu því salurinn var fullur af fólki sem vafalaust urðu vitni að þessu atriði.

Ætli Naglinn megi ekki búast við fullt af hæðnisbréfum inn um lúguna næstu daga.