Einblínt á lausnir en ekki vandamálið

Einhvern tíma skrifaði Naglinn um að þeir sem ná árangri eru þeir sem hugsa í lausnum frekar en að hengja sig á vandamálið. 

Til dæmis ef þeir sjá fram á annasaman dag í vinnunni, reyna þeir að fara í ræktina fyrir vinnu eða í hádegishléinu. 
Ef þeir komast ekki í ræktina, reyna þeir að bæta sér það upp næsta dag. 
Ef þeir missa úr máltíð, bæta þeir sér það upp í næstu máltíð og passa að ná inn öðrum máltíðum dagsins. 
Semsagt gefast ekki bara alfarið upp þó æfing eða máltíð detti út og detti í sukkið eða æfi ekki í viku.  Reyna að finna aðrar lausnir til að koma inn æfingu eða máltíð þegar erfiðar aðstæður  koma upp.

Með þetta hugarfar fór Naglinn í ræktina í morgun, haltrandi á einni löpp. 
Ökklinn hefur verið með einhverja stæla undanfarna daga en Naglinn hefur ekki hlustað á svoleiðis kjaftæði og hlaupið samt.  Í morgun svaraði ökklinn með mótþróaþrjóskuröskun og leyfði ekki að setja neinn þunga á sig. 

Nú voru góð ráð dýr.  Ekki séns að Naglinn ætlaði að sleppa morgunbrennslu svo ökklinn var klæddur í teygjusokk og svo var kannað hvort hann samþykkti ekki þrekstigann í Laugum. 
Jú það gekk upp, kvikindið kvartaði rétt aðeins fyrst en þagnaði svo og Naglinn gat klárað sína brennslu í friði.

Í stað þess að væla:  "Ohh, ökklinn er bilaður, ég get ekkert æft." var hugsað í lausnum: "Ökklinn er bilaður, hvaða æfingar get ég gert með hann svona?"  

Athugasemdir

[Elísa (IP-tala skráð) 10.6.2008 kl. 11:43]

Jáá that's the spirit! Gaman að sjá að það eru fleiri svona..

Ég á einmitt við öklavandamálum að stríða.. en hef kosið að gera þetta vandamál að seinnitímavandamáli Hef nægan tíma til að gráta í ellinni.. 

Það er oft með svona meiðsl að maður finnur minnst fyrir þeim á meðan maður hleypur.. það er svona helst daginn eftir.. en þá í versta falli fær maður sér eina bólgueyðandi og þá er maður góður obsession? eða dedication?

[Ragnhildur Þórðardóttir, 10.6.2008 kl. 13:26]

Einmitt, maður fær aldeilis á baukinn daginn eftir.  Ég gat svosem sagt mér það sjálf, var farin að haltra undir lokin á hlaupunum í gærmorgun . 
"Obsessed is what the lazy call the dedicated"  

[Palli (IP-tala skráð) 10.6.2008 kl. 14:35]

En það verður nú að gæta hófi í að pína sig áfram og vita hvenær á að stoppa. Langvarandi áverkar byrja alltaf sem smáskeinur.

[Ragnhildur Þórðardóttir, 10.6.2008 kl. 14:39]

Jú jú, hárréttur punktur.... .  Fékk aldeilis að finna fyrir því með öxlina nýlega, rotator cuff-inn var búinn að vera að kvarta ansi lengi en ég djöflaðist samt.  Nema hvað, var gjörsamlega að drepast í nokkrar vikur og þurfti að sleppa alls konar æfingum á meðan ég var að styrkja hann og leyfa honum að jafna sig.

Núna ætla ég ekkert að hlaupa í nokkra daga og sjá hvort þetta lagist ekki.  Stundum er betra að hvíla ákveðnar æfingar í nokkra daga í staðinn fyrir að þurfa svo að hvíla allt heila draslið í marga mánuði vegna meiðsla.

[Eva (IP-tala skráð) 10.6.2008 kl. 19:30]

Sæl Ragga, annað sem ég ætlaði að spyrja þig að.. í einhverjum pistli fyrir slatta síðan þá varstu að tala um lyftingar á baki.. vítt grip og þröngt grip.. ef mig minnir rétt? Hver var aftur ástæðan á þessu?

Kv Eva og takk fyrir góð svör ;) 

[Ragnhildur Þórðardóttir, 10.6.2008 kl. 21:35]

Hey skvís, ég skal bara skrifa nýjan pistil um bakæfingar. Fín hugmynd. Takk fyrir að lesa.