Nammidagar...friend or foe?

Naglinn hefur fengið margar spurningar varðandi nammidaga bæði hér á síðunni sem utan hennar.  Hvernig þeim sé háttað hjá Naglanum, hve mikið megi borða, hve oft megi svindla o.s.frv.    

Nammidagar eru hugsaðir til halda fólki við efnið yfir vikuna í að borða hollt, það er auðveldara að neita sér um súkkulaði á þriðjudegi þegar maður veit að um helgina verður það leyfilegt.  Nammidagar eru líka hugsaðir til að blasta aðeins upp brennsluna sem oft er komin í hæga gírinn séu daglegar hitaeiningar vikunnar skornar við nögl. 

Naglinn hefur haft nammidaga síðan hann byrjaði að sprikla og spá í mataræðið.  Áður fyrr voru allir dagar nammidagar, og Naglinn spáði ekki í hvort þriðja Júmbósamloka dagsins og sautjánda fílakaramellan hefðu neikvæð áhrif á vaxtarlagið.  Þegar veruleikinn blasti hins vegar við, og ekki var lengur hægt að komast í spjarirnar tók Naglinn til í sínum ranni og í því fólst meðal annars breytingar á mataræði. 
Nammi og sukkfæði var slátrað aðeins einn dag í viku og þá yfirleitt um helgi. 

 

Nammidagar Naglans hafa hins vegar tekið ýmsum breytingum gegnum tíðina.  Áður fyrr var byrjað að sukka strax að lokinni æfingu á laugardagsmorgni og legið í óbjóði alveg til kvölds.  Það var hins vegar ekki nógu gott fyrirkomulag því þegar kom að kveldi var reynt að gúffa í sig últra-mega kvöldverð þrátt fyrir að vera illa sprungin af ofáti dagsins.  Vanlíðanin sem fylgdi þessum degi var of mikil og þá var planið endurskoðað.  Nammidögunum var þá breytt í kvöldverð og nammikvöld á laugardegi og svo gúmmulaði í morgunverð á sunnudegi.  Sá böggull fylgdi hins vegar skammrifi að það var of erfitt að hætta sukkinu eftir morgunmat og það átti til að teygjast yfir allan sunnudaginn, svo úr varð nánast heil helgi af óbjóði.  Þetta hafði ekki góð áhrif á vaxtarlagið né sálartetrið.  Það var ekki skemmtilegt að þurfa að grafa upp víðasta bolinn og fara í brækur af viðhenginu í ræktina á mánudagsmorgni allur útúrvatnaður með sokkin augu og bumbuna í algleymingi. 

 

Of mikið sukk eftir góða viku af æfingum og mataræði er svipað og að grafa holu yfir alla vikuna og hálffylla hana svo um helgar.  Margra daga sukk er fljótt að eyðileggja árangur vikunnar.  Hugmyndin með nammidegi er að taka tvö skref áfram í vikunni og eitt afturábak um helgar, en við erum fljót að fara tvö og jafnvel þrjú til baka þegar við sukkum heila helgi.

Núorðið er Naglinn harðari við sig og tekur bara eina svindl máltíð á viku.  Naglinn hefur fundið að því hreinna sem mataræðið er yfir vikuna því erfiðara á líkaminn með að höndla sukkið eftir helgarnar.  Þegar búið er að skera út hveiti, sykur, transfitu, mjólkursykur og jafnvel ávaxtasykur úr hinu daglega mataræði þá á líkaminn mjög erfitt með að höndla stóra skammta af ís, brauði, sælgæti, hamborgurum og pizzum einu sinni í viku.  Afleiðingarnar eru vökvasöfnun, uppþemba og oft meltingatruflanir.    

Naglinn hefur þann háttinn á sínum nammidögum núorðið að yfirleitt er um að ræða eitthvað góðmeti í kvöldmat sem ekki er á planinu alla jafna, en þykir hugsanlega eðlilegur matur hjá sumum.  Til dæmis lasagne, nautasteik, risotto, indverskt.  Löngun í ýmislegt hefur algjörlega horfið með árunum og sumt borðar Naglinn aldrei.  Skyndibitamatur er aldrei á borðum Naglans, löngun í slíka hluti er bara ekki til staðar.  Eins hefur matur eins og franskar, pylsur, Snickers, Mars, snakk og kóka kóla ekki farið inn fyrir varir Naglans í næstum áratug.  Eina skyndifæðið sem Naglinn snæðir c.a 2-3 x ári er flatbaka, en sú löngun kviknar yfirleitt bara þegar timburmennirnir eru í heimsókn (sem er einmitt c.a 2-3x á ári, já maður er orðinn svona gamall).  Eftir svindlmáltíð fær Naglinn sér yfirleitt ís, nammi og svoleiðis jukk en hættir svo öllu sukki á miðnætti, yfirleitt samt mun fyrr samt sökum ofáts og magaverkja.  Daginn eftir er svo harkan sex aftur í mataræðinu og ekkert múður með það.

Við konur erum sérstaklega uppteknar af nammidögum, mun meira en karlmenn.  Við bætum á okkur fitu hraðar og auðveldar en karlmenn og þurfum því að vera harðari í mataræðinu en þeir og sleppa ýmsu góðgæti.  Þegar  alltaf er verið að neita sér um eitthvað er hætta á að fá þann hlut á heilann.  Því er það þannig að við konur erum oft með svo mikla þráhyggju um nammidagana að við missum okkur stundum í þeim og sukkum í marga daga samfleytt.  Svo fáum við bullandi sammara yfir öllu saman, refsum okkur með að rembast eins og rjúpan við staurinn í ræktinni og borða eins og kroppaður fuglsungi alla vikuna.  Oft verður þetta mynstur að vítahring og getur jafnvel endað með ósköpum, til dæmis þegar einstaklingur þróar með sér átröskun.  

Nammidagar eru gott dæmi um "trial and error", hver og einn þarf að prófa sig áfram og finna sinn takt með hvort og þá hversu oft og mikið hann svindlar. Hvaða fyrirkomulag líður okkur best með, hvaða matur fer illa í okkur, í hvaða magni förum við yfir strikið, hve mikið magn lætur okkur líða illa.  Þetta er allt spurning um jafnvægi bæði líkamlega og andlega.  Við sturlumst fljótlega ef við eigum að neita okkur um allt sem er gott að borða en þegar við missum okkur í sukkið kemur samviskubitið og bítur okkur hressilega í rassinn.  Því er nauðsynlegt að finna jafnvægi þar sem manni líður vel með sína nammidaga. 

Athugasemdir

[Audrey, 7.3.2008 kl. 14:49]

Ég á í alveg fáránlegu love/hate sambandi við nammidaga.  Ef nammidagurinn er á laugardegi þá byrjar hann yfirleitt á föstudagskvöldi og endar um miðjan sunnudag.. algjör óhemja! 

Annars dreymir mig ekki einu sinni um nammi núna.  Dreymir bara um cheerios og "nammi" sem mig hefur ekki dreymt um áður...

[Ragnhildur Þórðardóttir, 7.3.2008 kl. 15:04]

Ég var svona líka fyrir mótið, langaði mest í epli, Cheerios og Myoplex, miklu meira en í nammi.  Það er líka að eftir því sem maður verður harðari í mataræðinu því minna langar mann í eitthvað sukk en fær í staðinn löngun í "hollt" svindl eins og Cheerios, ristað brauð með osti og rúgbrauð með smjöri   

Gangi þér vel á lokasprettinum mín kæra!

[ingunn (IP-tala skráð) 7.3.2008 kl. 15:17]

Man oh man, fyrir fyrsta mótið mitt langaði mig bara í flatkökur með smjöri og osti. Fyrir síðasta mót langaði mig ofboðslega í jólabjór. Sem var mjög undarlegt því ég drekk aldrei bjór og hvað þá jólabjór.

Annars er það undarlegt með sukkið og "matarþynnkuna", eftir því sem ég hef lengur borðað clean fæði þá hefur sukkið meiri áhrif á líkamlegu líðanina. Maður verður einfaldlega þunnur.  Það hefur þó ekki stoppað mig hingað til. :)

[Audrey, 7.3.2008 kl. 19:12]

Nei maður lætur ekki þynnkuna stoppa sig, maður lærir það seint ;)

En Ragga - fékkstu þér ekki Myoplex rétt fyrir mót? Af hverju ekki? Veit reyndar ekki nákvæmlega hvað er í því en er það ekki bara venjulegur próteindrykkur? En hvað með Sci Techið? Ég er allavega enn á fullu að taka það (SciTechið þ.e.)...

[Ragnhildur Þórðardóttir, 8.3.2008 kl. 10:29]

Maður verður þunnur eftir sukkið, nennir ekki neinu og er þreyttur og slenaður eftir sykurblússið. En samt gerir maður þetta helgi eftir helgi. Maður er með gullfiskaminni.

Auður! Fyrir mótið var mér ráðlagt að borða bara heila fæðu í öllum máltíðum dagsins fyrir utan eftir æfingu og þá fæ ég mér Scitec. Fæ mér stundum Myoplex milli mála, en tók það út 5 vikum fyrir mót.

[M, 8.3.2008 kl. 19:11]

Var að gúffa í mig kjúllabringum í sveppaostasósu, salati og grjónum.  Rauðvín svo til að skola öllu niður.  Nammi í skál með bíómyndinni.   Tek á því á morgun þegar ég vakna eins og útblásin fýsibelgur.

Eigðu góða helgi